Fast Company Türkiye
YAZI: ELIZABETH SEGRAN
FOTOĞRAF: HUGO YU
Çoğu iriyarı adam gibi, Bruce Sturgell de hayatının büyük bölümünü üzerine oturmayan bej pantolonlar ve çadır benzeri polo tişörtler giyerek geçirdi. Büyük beden erkekler için bir moda blogu olan Chubstr’ın kurucusu Sturgell, “Şişman adam üniforması” diyor ve devam ediyordu: “Ve ondan nefret ediyorum.”
117 santimetrelik bir bele sahip olan Sturgell, gençliğinden beri üzerine oturan şık giysiler bulmakta zorlandı. Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezlerinden alınan verilere göre, ortalama bir Amerikalı erkeğin bel çevresi 103 santimetre olmasına rağmen, birçok erkek giyim markası 102 santimetrelik bir belin ötesine geçmiyor.
Sturgell 12 yıl önce Chubstr’ı başlattığından beri erkek modasının biraz daha kapsayıcı hale geldiğini söylüyor. Nike ve Target’ın özel markası Goodfellow & Co. gibi markalar artık 5X’e kadar gömlekler ve 42 veya 4XL’e kadar pantolonlar sunuyor, reklamlarında daha büyük modeller kullanıyor. Bu arada, daha trend stiller ve seçkin görünümler sunan, Johnny Bigg gibi adlara sahip çevrimiçi markalar ortaya çıktı. Ancak, yine de seçimler zayıf. Büyük beden erkek giyim, ABD erkek giyim pazarının tahminen yüzde 12’sini ve küresel büyük beden giyim pazarının bile yalnızca yüzde 0,6’sı gibi küçük bir kısmını oluşturuyor.
Sorunun bir kısmı pratikle alakalı. İyi oturan büyük beden giysiler yapmak daha pahalı. Geçtiğimiz on yılda Universal Standard gibi öncü kadın markaları ve ardından diğerleri, kaliteden ödün vermeden giysi bedenlerini büyütmelerini sağlayan yatırımlar yaptı. ABD’de büyük beden kadın giyim satışları, Old Navy’den Christian Siriano’ya geniş beden yelpazesi sunan markalarla toplam 6,8 milyar doları aşıyor. Ancak çoğu erkek markası bu tür yatırımlar yapmadı. Önlerine çıkansa, aslında müşterilerin kendisi. Kültürel güçler, erkeklerin neye ihtiyaç duyduklarını markalara söylemelerini zorlaştırarak talebi engelliyor. Ancak artan sayıda büyük beden erkek, kendi markalarını piyasaya sürerek sesini yükseltmeye başlıyor.
Büyük beden kadınlar, ciddiye alınmak için moda endüstrisini zorlamak zorunda kaldı. Gösterişli dergiler uzun süredir gerçekçi olmayan sıska modelleri yüceltiyordu ve kadın giyim markaları, ortalama bir kadın bile 14 bedenken 12 bedeni geçmeyi reddediyordu. On yıl önce, Gabi Fresh ve Nicolette Mason gibi influencer’lar, beden kapsayıcılığı/olumlama hareketinin başlamasına yardımcı oldular; modaya uygun kıyafetler giyerek ve fotoğraflarını paylaşarak muazzam takipçi topladılar. Bu durum kadınları, markalardan kendi bedenlerinde giysi talep etme konusunda güçlendirdi ve zamanla çoğu marka buna uydu. Ancak erkek tüketicilerden benzer bir tepki gelmedi. Büyük beden kadın giyim girişimi olan Dia&Co’nun kurucusu ve CEO’su Nadia Boujarwah, “Erkeklerin hayatın pek çok alanında kendilerini bu kadar rahat savunabilmeleri etkileyici; ama burada değil” diyor.
2016 yılında mankenlik ajansı IMG ile sözleşme imzalayan ilk büyük beden erkek model olan Zach Miko, bu sessizlikten ‘toksik maskülinite’yi sorumlu tutuyor. “Bir grup erkek, giyime dikkat etmenin erkeksi olmadığını düşünüyor” diyor.
Büyük beden sunan markalar genellikle pazarlamada çuvallayınca da bir işe yaramıyor. Sturgell ile birlikte, büyük beden erkeklerin karşılaştığı sorunlarla ilgili bir podcast olan Heavy Conversation’a ev sahipliği yapan Jody Koenig, büyük ve uzun hatlara sahip markaların kendilerini iyi tanıtmadıklarını ve tanıtımlarında da onları “3XL’den büyük bedenlerde sergilemediklerini” söylüyor. Bu da, “daha büyük bedenlerin teşvik edici olmadığını” düşündükleri mesajını veriyor. Sonuç olarak, Express ve Bonobos gibi oyuncular, erkekler için büyük beden serilerini piyasaya sürdükten sonra bile, son yıllarda düşük talebi gerekçe göstererek bu serileri sessizce azalttı veya küçülttü.
Bazı erkekler, ana akım markaların farklı beden ihtiyaçlarını dikkate alan giyim serileri oluşturmasını beklemekten vazgeçti ve bunun yerine kendi ürünlerini piyasaya sürdü. Bir ömür boyu rahatsız edici sliplerle uğraştıktan sonra Koenig, S’den 6XL’e uzanan ve bu serideki modelleri öne çıkaran bir iç giyim markası olan Bear Skn’i piyasaya sürdü. Geçen yıl Miko, 9XL’e giden Meekos adlı büyük beden erkek mayo markasını piyasaya sürmek için çevrimiçi perakendeci King Size ile ortaklık kurdu. Son zamanlarda, şef ve aktör Matty Matheson, Rosa Rugosa adlı 28 ila 52 bel ölçüsü ve small bedenden 4XL’e kadar değişen gömleklerle minimalist bir iş kıyafeti serisini piyasaya sürdü.
Bu girişimcilerin de keşfettiği gibi, yeni bir büyük beden koleksiyonu oluşturmak zaman alıcı ve teknik bir başarıdır.
Geleneksel olarak, erkek markaları orta beden kesim modeline dayalı kalıplar oluşturur, ardından giysileri orantılı olarak yukarı ve aşağı doğru ölçeklendirir. Ancak büyük bedenlere geçtiğinizde bu, 220 cm uzunluğundaki pantolonlar gibi orantısızlıklara neden olabilir. Matheson, “Büyük bedenin daha pahalıya mal olmasının nedeni aslında kumaş değil. Ancak her beden için yeni kalıplar yaratmanız gerekiyor” diyor.
Ayrıca, birçok ana akım giyim fabrikasında büyük bedenleri kesip dikebilecek makineler de bulunmuyor. Başlangıçta Matheson, geniş boyutlarda üretim yapabilecek donanıma sahip bir üretici bulmakta zorlandı. Bulduğu atölye pandemi nedeniyle beklenmedik şekilde kapanınca ekipmanlarını satın alan Matheson ve ortakları, markanın beden aralığında giysiler üretebilecek kişileri işe aldı. “Artık üretimimiz üzerinde tam kontrole sahibiz. Nasıl büyüyeceğimizi düşünüyoruz” diyor.
Büyük beden için girişim dalgası küçük olsa da, genç erkekler arasındaki farklı tutumların yönlendirdiği daha geniş bir değişimin sinyalini verebilir. Miko, yeni nesil büyük beden erkeklerin ihtiyaçları hakkında konuşmakta daha rahat olduklarını söylüyor ve ekliyor: “Büyük beden genç erkekler gittikçe modadan daha fazlasını talep ediyor. Sektör onları daha fazla görmezden gelemeyecek.”
Kaynaklar: AE.com, Asos.com, CalvinKlein.com, Dockers.com, Everlane.com, Gap.com, JCrew.com, RalphLauren.com, Uniqlo.com (Lean Times); PipeCandy.com (%8 stat, %0,6 stat); DXL Group 2022 yıllık rapor ($10B)
Waistland: The R/evolutionary Science Behind Our Weight and Fitness Crisis, Harvard’lı psikolog Deirdre Barrett tarafından yazılan 2007 yılında yayınlanan bir kitaptır.
